نشست اخیر غلامرضا تاجگردون نماینده مجلس و ایوب مقیمی فرماندار گچساران دو مقام عالی رتبه گچساران وباشت یکی در نشست تجلیل روز خبرنگار و دیگری در جلسه شورای اداری باز هم رنگ و بوی وعده داشت؛ تاجگردون با درب باغ سبز از طریق گزارش عملکرد یکسال و اندی گذشته خود و جلب اعتماد مقیمی از ایجاد «۲۰ هزار فرصت شغلی» تا پایان ۱۴۰۴ خبر داد.

اما پرسش ساده مردم این است: این شغل‌ها قرار است در کدام زیرساخت توانمند نظام اداری و صنعتی، با کدام سرمایه‌گذاری و در بستر کدام اقتصاد فرسوده شکل بگیرد؟

واقعیت‌های امروز شهرستان گچساران وباشت چیز دیگری می‌گویند: ناترازی انرژی از جمله برق، تعطیلی واحدهای تولیدی، نیمه‌کاره ماندن پروژه‌های عمرانی، فشار بر مدیران مستقل و فسادهای پنهان در شهرداری. در چنین شرایطی، سخن از ده‌ها هزار فرصت شغلی بیشتر به یک شوخی تلخ مدیریتی می‌ماند.

وقتی شایستگی قربانی طایفه‌گرایی می‌شود

ریشه ناکارآمدی تنها در ضعف زیرساخت‌ها خلاصه نمی‌شود. روابط قومی و عشیره‌ای که سال‌هاست شاکله انتصابات و مدیریت در گچساران و باشت را تشکیل داده، به عاملی برای فلج کردن ظرفیت‌های واقعی شهرستان بدل شده است. مدیران بسیاری نه بر اساس شایستگی، که به پشتوانه تعلقات قبیله‌ای و نزدیکی به حلقه‌های قدرت منصوب می‌شوند. نتیجه روشن است: مدیریتی وابسته، فاقد استقلال و ناتوان در تصمیم‌گیری‌های راهبردی.

این چرخه معیوب در سطح نمایندگی هم ادامه داشته است. غلامرضا تاجگردون، نماینده پرنفوذ،قدرت و ثرتمند کنونی مجلس شورای اسلامی در ساختار نظام اداری و سیاسی کشور، به جای پاسخگویی شفاف به نقش سه دهه‌ای نمایندگان در وضع موجود کشور، در روز خبرنگار به پرسش نفت ساران با پاسخی توجیه‌برانگیز بسنده کرد. پرسشی که هنوز پابرجاست:
چرا در سه دهه گذشته هیچ چشم‌انداز روشن و قابل اتکایی برای جلوگیری از خسارات مادی و معنوی به منافع و اعتماد ملی و رضایتمندی مردم و همچنین جلوگیری از راندن کشور به بحران کنونی ناترازی حامل های انرژی از جمله صنعت برق در شهرستان های گچساران و باشت ترسیم نشد؟

وقتی معیار اصلی انتخاب و انتصاب در شهرستان های گچساران و باشت بر مدار قومیت و طایفه می‌چرخد، نه مدیریت می‌تواند مستقل عمل کند، نه فساد به حاشیه رانده می‌شود، و نه وعده‌هایی همچون «۲۰ هزار فرصت شغلی» رنگ واقعیت به خود می‌گیرند. در چنین فضایی، شعارها تنها برای سرگرم کردن افکار عمومی است و مردم هر روز بیش از گذشته با بی‌اعتمادی عمیق‌تر نسبت به مدیران و مسئولان شهرستانی و تنها نماینده مادالعمر حوزه انتخابیه گچساران وباشت  مواجه می‌شوند.

پایگاه خبری نفت ساران با جمع بندی و هشدار رسانه ای تأکید می‌کند: فرماندار و مدیران شهرستان موظف‌اند به‌جای پنهان شدن پشت آمارسازی‌های رویایی، گزارش شفاف، مرحله‌به‌مرحله و فارغ از مناسبات عشیره‌ای از مسیر واقعی ایجاد اشتغال ارائه دهند. در غیر این صورت، این وعده هم همچون دیگر وعده‌های سه دهه اخیر در گرداب روابط قومی و ناکارآمدی مدیریتی فرو خواهد رفت؛ و مردم حق خواهند داشت که این مدیریت و نمایندگی را نه خادم، که شریک در تحریف واقعیت بدانند.

پرسش پایانی نفت ساران که به شمار سوالات بی پاسخ گذشته افزوده می شود:

آقای تاجگردون ! سه دهه نمایندگی و نفوذ سیاسی شما برای گچساران و باشت چه دستاوردی داشت جز تداوم وعده‌های بی‌سرانجام، تحکیم روابط عشیره‌ای و امروز، شعاری دیگر با نام «۲۰ هزار شغل»؟ /رضا شایسته