در حالی‌که کشور با بحران کم‌آبی و فرسودگی زیرساخت‌های آبی دست و پنجه نرم می‌کند، مدیریت ناصحیح و بی‌تدبیری در برنامه‌ریزی خاموشی برق ایستگاه‌های پمپاژ آب در شهرستان گچساران، زمینه‌ساز بروز بحران‌های ثانویه و خسارات گسترده‌ای به بیت‌المال و مردم شده است.

خاموشی‌های برق اگرچه برای مدیریت پیک مصرف توجیه می‌شوند، اما قرار دادن ایستگاه‌های پمپاژ حیاتی آب در فهرست خاموشی، نه‌تنها غیرکارشناسی، بلکه مصداق بارز بی‌توجهی به اهمیت آب به‌عنوان مکمل حیاتی برق است. به‌روشنی می‌توان دید که درک نادرست از رابطه متقابل “برق و آب” موجب شده است که با هر قطعی برق، علاوه بر توقف پمپاژ، عملاً آبرسانی به بخش بزرگی از شهر برای ساعت‌ها مختل شود.

به‌عنوان مثال، خاموشی برق بین ساعات ۱۱ تا ۱۳ ظهر امروز باعث شد با توجه به فاصله زمانی لازم برای انتقال آب از ایستگاه تنگ ملاغون تا مخازن شهری که حداقل ۴ ساعت به طول می‌انجامد، عملاً تا عصر امروز، شبکه توزیع آب گچساران دچار افت و قطع کامل شود. این در حالی است که هر بار قطع و وصل برق، نه‌تنها منجر به توقف پمپاژ و اختلال در آبرسانی می‌شود، بلکه تبعات فنی سنگینی نیز دارد؛ ورود هوا به داخل لوله‌های ۳۲ اینچ که در زمان خاموشی به‌وجود می‌آید، به‌سان یک انفجار عمل کرده و در لحظه وصل مجدد برق و راه‌اندازی پمپاژ، فشار آن باعث ترکیدگی و شکستگی گسترده لوله‌ها می‌شود.

آیا هنوز برای تصمیم‌گیران روشن نشده که قطع برق در این ایستگاه‌ها چه خسارات فنی و اقتصادی هنگفتی بر پیکره تأسیسات آب‌رسانی وارد می‌کند؟ تابلوهای برق، الکتروپمپ‌ها، خطوط انتقال، و حتی منابع ذخیره‌سازی آب، همه در معرض آسیب‌های ناشی از نوسانات برق قرار دارند. بررسی‌های فنی و گزارش‌های کارشناسی نیز نشان می‌دهد که بخش عمده خرابی‌ها، شکستگی‌ها و سوختگی تجهیزات ناشی از قطع و وصل‌های مکرر برق بوده و مستندات آن برای ارائه آماده است.

نتیجه‌ این چرخه‌ معیوب، هم به ضرر دولت و هم به زیان مردم است؛ نه‌تنها هزینه‌های تعمیر و جایگزینی تجهیزات به دولت تحمیل می‌شود، بلکه مردم نیز در گرمای طاقت‌فرسای تابستان با قطع مکرر آب مواجه‌اند.

از مسئولان امر، به‌ویژه اداره برق شهرستان، انتظار می‌رود با درک مسئولانه از جایگاه حیاتی ایستگاه‌های پمپاژ آب، نسبت به حذف این مراکز از فهرست خاموشی‌ها اقدام کرده و همچنین با نصب تجهیزات پایدارکننده برق و بررسی کارشناسی نقاط آسیب‌پذیر، گام جدی برای کاهش خسارات و تضمین پایداری آبرسانی بردارند.

خاموشی برق در ایستگاه‌های آب‌رسانی، نه‌تنها خاموشی آب بلکه خاموشی عقلانیت مدیریتی است.