کمتر از ده ماه به پایان دولت فعلی باقی مانده اما هنوز در مجموعه وزارت نفت، کارکنان نفت چشم انتظار تصمیماتی هستند که وضعیت آنها را بهبود بخشد؛ چرا که اغلب کارکنان نفت اعتقاد دارند طی سه سال اخیر، توجهی که سزاوار کارکنان نفت باشد نسبت به آنها صورت نگرفته است.

به گزارش نفت ساران ، چندی پیش وزیر نفت در یک برنامه زنده تلویزیونی که به مناسبت هفته دولت پخش شد، به صراحت اعلام کرد که کاری که میخواسته نتوانسته برای کارکنان نفت انجام دهد.

این سخن وزیر نفت اگرچه تاییدی بر مدعای کارکنان ناراضی صنعت در حوزه های مختلف بود، اما در عین حال امیدی در دل کارکنان صنعت نفت زنده کرد تا شاید گامی برای بهبود وضعیت کارکنان نفت برداشته شود.

اما اکنون بیش از دو ماه از سخنان وزیر نفت سپری می شود و هنوز نه تنها گام عملی برای بهبود وضعیت کارکنان برداشته نشده، بلکه انتقادات و تنش هایی که طی ماههای اخیر در مورد وضعیت دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاه صنعت نفت یا نیروهای قراردادی و پیمانی ایجاد شده بود، بدون آنکه پاسخ قانع کننده ای از سوی مسوولان وزارت نفت در پی داشته باشد همچنان پابرجا مانده است.

اغلب کارشناسان معتقدند فشار فراوان بر روی وزارت نفت برای افزایش تولید نفت و گاز در پسابرجام از طریق جذب شرکتهای خارجی موجب شده تمرکز اصلی مجموعه وزارت نفت بر مسایل کلان باشد و همین امر مدیریت عالی نفت را از تمرکز بر مسایل کارکنان غافل کرده است.

این درحالیست که نیروی محرکه وزارت نفت، کارکنان آن هستند و زمانی که رضایت کارکنان جلب نشود، نمی توان شاهد رشد و توسعه صنعت نفت و صنایع وابسته در کشور بود.

از سوی دیگر از قدیم، کارکنان شرکت نفت و شرکتهای تابعه، همواره به عنوان کارکنانی که از رفاه نسبی بالاتری نسبت به کارکنان سایر مجموعه های دولتی برخوردار بودند نزد عموم شناخته می شدند و همیشه فعالیت در شرکت نفت به معنای بهره مندی از سطح بالایی از رفاه کارکنان و خانواده آنها بود.

این کلیشه شیرین نفتی ها طی سالهای اخیر در سایه بی ثباتی های مدیریتی در دولت قبل و عدم توجه شایسته در دولت فعلی اندک اندک رنگ باخته و موجب شده کارکنان نفت شاهد تنزل جایگاه خود باشند که این، بدترین ضربه به مجموعه کارکنان صنعت نفت در حوزه های مختلف محسوب می شود.
انتظار کارکنان نفت از بیژن زنگنه فراتر از وزرای دولت قبل است. چرا که اولا زنگنه سابقه هشت سال وزارت در نفت را دارد و با مدیریت بر این حوزه کاملا آشناست و بر این مجموعه تسلط دارد و ثانیا خود در خانواده ای نفتی و به قول نفتی ها بر سر سفره نفت بزرگ شده و از ارج و قربی که در گذشته ای نه چندان دور، کارکنان نفت از آن برخوردار بودند آگاه است. به همین دلیل است که انتظار کارکنان نفت از زنگنه، بسیار بیشتر از وزرای قبلی بوده است.

با این وجود هنوز هشت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری و ده ماه تا پایان عمر دولت فعلی باقی مانده و کارکنان نفت در حوزه ها و رده های مختلف، چشم انتظار بهبود وضعیت رفاهی خود هستند. آیا بیژن زنگنه در ماههای باقیمانده، این موضوع را در اولویت خود قرار خواهد داد تا خاطره ای بهتر در ذهن کارکنان نفت باقی بگذارد؟ گذشت زمان، پاسخ این پرسش را روشن خواهد کرد…زمانی که البته چندان هم دور نخواهد بود.