

به قلم سردبیر

هدایت جریانات حزبی و سیاسی کشور ازبدو انقلاب تا کنون در گچساران اگر بدبینانه بگوییم بدون دست آورد بوده، ولی منصفانه باید از عوامل بحران در شخصیت هایی سیاسی و حتی علمی عبور کرد.
چنانچه سیاست در خروجی عملکرد شخصیت ها به رسیدن اهداف شخص با عقاید و مطامع حزب تعریف شود، بی گمان آن را باید به یک بازی سرگرم کننده در تخریب باورها و آرمانهای مردم قلمداد کرد.
اما؛ اگر سیاست با هدف اجماع گروهی برای غلبه حداکثری بر منیت ها حاصل شده باشد، قطع به یقین در تعریف و صادر نمودن سیاست نوین موفقیت نسبی کسب نموده ایم.
با نگاهی به برخی گروه ها، خصوصا سر لیست های آزمون پس داده گذشته و فعلی انتخابات گچساران و باشت می توان افرادی را یافت که هیچ اعتقادی به اجماع گروهی نداشته وندارند.
این افراد همان شخصیت هایی هستند که مانع پیشرفت، عقب ماندگی شهری و اجتماعی و حتی ظهور تحجر سیاسی در میان مردم گچساران و باشت را متخصصانه فراهم آورده اند.
تا همت دراجماع مردم گچساران و باشت با هدف عالیه حذف همیشگی گروه های فصلی سیاسی ایجاد نگردد، بی گمان در انتخابات پیش رو مردم و اولویت های آنان در انتهای وعدههای کاندیدا قرار خواهند داشت.
امید است برگزیده انتخابات پیش رو نتیجه یک اجماع شایسته میان مردم و گروه های سیاسی باشد تا برای نخستین بار میدان تغییر وتحول در رفع ظلم، بی عدالتی و تبعیض با نماد پیشرفت دریکی از ثروتمند ترین شهرهای جهان ایجاد گردد .
